Tegen 09.45 uur zijn we klaar voor vertrek. Het weer is na gisteren weer volledig opgeknapt en we hebben wederom een strakblauwe lucht. Het is nog wel fris, zo'n 65F maar hoe verder we naar het Zuiden rijden, hoe warmer het wordt.
Na ruim een uur rijden komen we bij het VC. Het is nu nóg 52 mijl naar het Johnston Ridge Observatory. Gelukkig kun je hier bij het VC zien hoe het weer daar is, zodat je niet voor niets dat hele eind rijdt. Maar daar bestaat vandaag geen twijfel over: het is prachtig weer!
De route naar het Observatory is erg mooi met op zeker moment uitzicht op Mount Rainier en Mount St. Helens. Alhoewel die eerste wel echt een heel stukje hoger is. Behoorlijk indrukwekkend om de kracht van de natuur zo te zien.
In het Observatory kijken we een film over de gebeurtenissen van 22 maart 1980. Erg indrukwekkend om te zien wat de pyroclastische wolk heeft vernietigd, maar vooral ook de gigantische landslide. Aan het einde van de film gaan de gordijnen open en heb je een prachtig uitzicht op de krater. Dat is leuk gedaan.
We gaan de hele weg weer terug. Eigenlijk willen we picknicken maar op de een of ander manier missen we (natuurlijk) de afslag, dus we smeren langs de kant van de weg wat broodjes die we onderweg opeten.
Het wordt nog steeds warmer. Als we bij Portland zijn, rond 16.30 uur want het laatste eind was heel erg druk en was het filerijden, is het inmiddels 85F.
Dit hotel hebben we geboekt via Hotwire dus we zijn benieuwd welke kamer we krijgen, maar dat blijkt helemaal goed te komen want het is een loei van een kamer met zitkamer, een slaapdeel en grote badkamer. En natuurlijk 2 TV's en 3 telefoons want je zult maar eens niet kunnen bellen vanaf de WC 😁
We installerne ons maar hebben nu eigenlijk geen zin meer om nog naar 'de stad' te rijden (we zitten hier in de buurt van het vliegveld) dus we zoeken een van onze favoriete restaurants en het wordt de Olive Garden. Jurgen neemt een Tour d'Italy (lasagne, pasta en kip) en ik neem een zelfsamengestelde pasta met vooral veel kaas. Vooraf neem ik de soep en Jurgen de salade met natuurlijk breadsticks. Jurgen is vanavond Bob, dus ik neem een Long Island Ice Tea.
Het is natuurlijk allemaal teveel en omdat we hier morgen ook nog slapen nemen we de doggybag mee. In ieder geval de breadsticks zullen zonder moeite opkomen.
We rijden nog even langs de Walmart (helaas hier geen frozen cocktails) en tegen 20.45 uur zijn we in het hotel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten