Donderdag 22 juni: Naar Seattle

D-day! De wekker staat lekker op tijd om 06.30 uur dus het doet even zeer maar dan staan we op. Hup onder de douche, het is voor het goede doel.

Als we weer ingepakt zijn brengt Jurgen nog even de eeuwige föhn terug naar de auto terwijl ik uitcheck en gelijk de € 9,- betaal voor de extra parkeerdagen. Of het door het vroege tijdstip komt weten we niet, maar we hebben het hele busje voor onszelf alleen. Da’s lekker rustig. Kan ik nog even wakker worden 😊

Keurig op tijd, of nou ja behoorlijk aan de vroege kant, worden we afgezet op het vliegveld. Ingecheckt zijn we al dus we hoeven alleen nog de koffers af te geven. Die wegen keurig 19 en 21 kilo. Dat is voor ons echt heel erg netjes! We gaan gelijk door naar security en dat is maar goed ook want daar is het enorm druk. Er zijn maar 2 poortjes open en we doen er bijna 3 kwartier over. Maar goed, we hadden ruim tijd over zeg maar. Als we ook dat gehad hebben is het de hoogste tijd voor een ontbijt. We nemen ieder een schandalig dure foccacia met koffie of thee, maar het is wel een lekker broodje. 

We lopen naar de gate en die zit nogal ver achteraan, dus waarschijnlijk moeten we straks met de bus naar het vliegtuig. Er zitten pas een paar andere mensen en na een tijdje komt de marechaussee meneer want we moeten nog wel door de paspoortcontrole. Dus allemaal de wachtruimte uit en langs zijn balie. Het duurt erg lang voordat ik door mag, en hij vraagt me of ik mijn paspoort ben verloren. Hij is niet verloren maar wel nieuw. Gelukkig blijkt er niets aan de hand, volgens hem komt het omdat ik een tussenvoegsel heb en het daarom langer duurde. Ik ga er maar van uit dat hij gelijk heeft! 

Het boarden gebeurt zoals we al dachten inderdaad met een bus, het vliegtuig staat ergens midden op het vliegveld te wachten. Het opstijgen laat nog even op zich wachten; er zijn severe thunderstorms boven het Britse eiland. We moeten zo’n 30 minuten wachten maar dan mogen we dan toch de lucht in. In tegenstelling tot 2 jaar geleden krijgen we nu geen drinken of snack dus we kopen zelf koffie en thee want daar hebben we wel zin in. We hebben het net op tijd want dan vliegen we hele dikke wolken in en hebben we inderdaad behoorlijk wat turbulentie. De oeh ’s en aah’s zijn niet van de lucht en je voelt het behoorlijk in je maag. Maar ook dat gaat over en na 2 rondjes boven Londen staan we om 12.00 uur aan de grond.

Paspoortcontrole en security gaan bijzonder snel dus we hebben meer dan genoeg tijd voor een lunch. Het wordt een salade voor Jurgen en voor mij een panini. Dan hebben we nog ruim een uur voor de gate bekend wordt gemaakt. Genoeg tijd om te shoppen! Nadat we de koers hebben gecheckt kopen we allebei een lekker luchtje. Nog een drankje bij de Starbucks en dan duurt het niet meer lang of we weten waar we moeten zijn; A18 dus da’s makkelijk want dan hoeven we niet met het treintje. We kopen nog wel snel een UK-stekker. Jurgen z’n telefoon is al best een eind leeg en áls hij die straks aan moet zetten lukt het misschien niet meer. Beetje jammer dat dat ding 10 pond kost en we er minstens 3 thuis hebben liggen 😆

Het boarden begint mooi op tijd maar is nogal chaotisch. Ik zal wel nooit begrijpen waarom ze niet gewoon de achterste rijen als eerste laten instappen, maar goed. Wij hebben lange tijd geleden al 2 stoelen naast elkaar gereserveerd (en betaald). Maar wat blijkt: we zitten in een rijtje van 3. Maar even vragen hoe het zit want we zitten op de lange vlucht niet bepaald te wachten op een buur. Het blijkt dat we compleet zijn, dus wij hebben lekker 3 plekken voor ons 2. Dat is natuurlijk ook goed! Rondom Heathrow is het druk dus het duurt nog 20 minuten langer voor we de lucht in gaan, maar dan gaan we toch eindelijk. Na Ierland hebben we weer een tijdje turbulentie maar daarna is het gewoon een rustige, lange, vlucht. 

We krijgen wat te eten (chicken voor Jurgen en pasta voor mij). Vooral het toetje valt goed in de smaakt: Pots ’n Co! We doden de tijd met het kijken van wat films, beetje dutten, beetje lezen en gewoon maar tijd uitzitten.

Als we nog zo’n 1,5 uur moeten vliegen krijgen we nog een ‘afternoon tea’: een sandwich en een scone met clotted cream en jam. Lekker! Het is prachtig helder dus we kunnen goed naar buiten kijken. En het duurt niet eens heel lang voor we een gigantische vulkaan boven het landschap zien uitkomen… Mount Rainier! Wat een gigantisch gevaarte!

We landen geheel volgens verwachting om 17.25 uur, maar we zitten natuurlijk helemaal achteraan in het vliegveld dus het duurt wel even voor we er uit zijn. We hebben natuurlijk ook een nieuw paspoort dus we kunnen niet langs de kiosk maar moeten langs de hokjes. We treffen een erg vriendelijke dame die in ieder geval haar best doet om ons het idee te geven dat ze geïnteresseerd is in onze vakantieplannen maar natuurlijk vooral vragen stelt over ons doel. Na de vingerafdrukken en foto krijgen we de stempel en mogen we door. De koffers liggen al op de band dus we kunnen gelijk door naar de shuttlebus.

Nu we buiten zijn merken we dat het inderdaad prachtig weer is en we zien niet alleen Mount Rainier liggen maar nog 2 andere grote vulkanen. We denken Mount Baker en Glacier Peak. Maar dat weten we niet zeker. Bij Alamo is het niet druk maar de mevrouw achter de balie is wel een beetje irritant.

Weten we wel zeker dat we een Midsize SUV willen? Ja. Echt geen upgrade? Nee. Maar toch zeker wel een inzittendenverzekering? Nee (maakt deel uit van je reisverzekering). Nou maar dan toch minstens Road Side Assistence? Nee. Navigatie dan? Ook al niet. Tsja, aan ons kan ze niets kwijt. Ze probeert het nog eens tot ik zeg dat dit niet de eerste keer is dat wij een auto huren in de US en dat we weten hoe het werkt. Dat helpt. We krijgen het contract en zij vindt het dan weer heel irritant dat ik dat eerst goed door wil lezen om te zien of er toch echt niets extra’s is bijgezet. Jammer hoor, dan wacht ze even. Alles klopt dus dan kunnen we naar de garage. 

Er staan vooral heel veel Jeep Patriot en een Nissan Rogue. Die is wat ruimer en bovendien hagelnieuw. Die is voor ons! De Tomtom wordt ingesteld op de dichtstbijzijnde Walmart. Het lijstje was al gemaakt dus dat ging lekker snel. Dan door naar het hotel. De locatie is super, het bed heerlijk, de kamer mwah. Maakt niet uit, we zijn er! We vragen een tip om ergens te eten en komen zodoende op een erg leuk pleintje terecht waar we op een terras een heerlijke burger eten. Het lukt nog net om terug te lopen maar dan is het ook wel op voor vandaag!