zondag 7 juni 2020

Zaterdag 24 juni: Naar Port Angeles

We gaan alweer weg uit Seattle. Maar het is voor het goede doel want we gaan Whalewatchen bij Port Angeles! Hiervoor moeten we met de ferry van Edmonds naar Kingston. Om ruim op tijd in PA te zijn, willen we de ferry van 10.30 of 11.10. Dat moet zeker lukken want we zitten om 09.30 uur in de auto en het is zo’n 3 kwartier rijden.

Maar het lukt maar niet om op de expresslanes te komen die toegang geven tot de I5. De opritten zijn telkens afgesloten. We moeten dus de snelweg vermijden en dit gaat een heel stuk langzamer want nu moeten we telkens stoppen voor verkeerslichten. We gaan de ferry van 10.30 dan ook niet meer halen maar we zijn zeker mooi op tijd voor de volgende. Maar als we om 10.40 bij Edmonds aankomen, staat er een bord dat de waiting time voor de ferry 90 (!) minuten is! Dat is niet zo mooi…

We moeten ons om 14.40 uur melden in PA, dat is ongeveer 5 kwartier rijden vanaf de ferry. Die doet er ook een half uur over, dus dat betekent op zijn allerlaatst de ferry van 12.40 uur en dag mag er echt niks tegenzitten… En dat zou de boot zijn die we hebben als we 90 minuten moeten wachten.

Nou ja, heel vervelend maar we kunnen er nu toch niets meer aan veranderen. Na een tijdje filerijden komen we aan bij de tollbooth van de boot. Daar blijkt dat we per ongeluk voor 3 personen kaarten hadden gekocht (ik had er even niet bij nagedacht dat er bij het kaartje voor de auto al een persoon bij zou zitten), maar het goede nieuws is dat we op de boot van 12.40 uur mogen.

De overtocht is best leuk, net Vlissingen-Breskens, maar dan met bergen 😄

We zijn natuurlijk weer de laatsten die de boot af mogen, dus nu wordt het toch wel echt krap. Het is al 14.35 uur als we PA inrijden. Snel kijken waar we moeten zijn en nog belangrijker: waar we kunnen parkeren! We vinden gelukkig snel een plek tegenover de afvaartplaats. We kunnen hier voor 12 USD parkeren. Vinden we prima, we staan en we hebben het gehaald! We hebben precies de veiligheidsinstructie gemist, maar die is blijkbaar toch niet zo heel belangrijk want we mogen gewoon mee de boot op.

Het blijft natuurlijk altijd afwachten of we iets gaan zien op onze tocht, maar het begint al goed met een zeeotter in de haven. 

We varen vrij hard een behoorlijk stuk weg en we hebben een fantastisch uitzicht op het vaste land en de bergen van Olympic NP. Want had ik al gezegd dat het alweer prachtig weer is? We zijn ongeveer een half uur onderweg als we de eerste bultruggen spotten. Het zijn er 2 bij elkaar die nogal jolig aan het spelen zijn. Erg gaaf. Na wat wel een half uur moet zijn ‘groeten’ ze ons door met hun straat te zwaaien en dan zijn ze weg.

Wij varen verder richting Canada (Jurgen krijgt op z’n telefoon een sms ‘Welkom in Canada’) naar een natuurgebied met een vuurtoren. Hier liggen veel zeehonden/leeuwen en we spotten een Bald Eagle op de rotsen. Inmiddels zijn we aan de praat geraakt met 2 Amerikaanse dames. Erg gezellig en het zijn nu natuurlijk onze nieuwe BFF’s 😉

Na een tijdje spotten we nog eens 3 bultruggen waarvan 2 jong. Ook die is behoorlijk actief en speels en dat levert leuke plaatjes op. We waren een tij met ze op (inmiddels is de wind gedraaid, tijd voor onze jassen) en het is echt geweldig om te zien. Wij moeten op zeker moment toch echt door en ook nu krijgen we nog een ‘afscheidsgroet’ met de staart.



Tegen 19.00 uur zijn we weer in de haven waar we, compleet met hug, afscheid nemen van onze BFF’s. We wisselen e-mailadressen uit zodat zij ons de foto’s kunnen sturen die ze van ons hebben gemaakt. (red: inmiddels al wat jaren verder en die foto’s hebben we nooit ontvangen. Tot zo ver onze BFF’s 😂).

We slapen deze nacht in het Flagstone Motel. Dat is inderdaad nogal shabby. Maar het was goedkoop, we zijn er laat en we zijn morgen op tijd weer weg. Bovendien zijn ze zo te zien druk bezig met renoveren. Er moet alleen nog wel het een en ander gedaan worden zeg maar 😉

Het is natuurlijk ook de hoogste tijd voor het eten. Onze BFF’s hadden een restaurant aangeraden maar dat kunnen we niet vinden. Het wordt daarom Maurice waar we op zich lekker maar wel vÊÊl te duur eten. Uit baldadigheid nemen we er nog een toetje bij. Het is allemaal lekker maar de rekening is een beetje jammer. Ach.

Het was een lange dag, dus terug naar het hotel om te slapen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten