Het ontbijt zit er hier bij, maar als we dat op hebben en gereed zijn om uit te checken gaan we toch nog even langs Erik Schat voor een lekker brood. En dan zijn we echt klaar voor de langste etappe van deze vakantie; 369 mijl (590 kilometer) en het is al weer heel erg warm.
Er zijn wat verschillende route opties maar het is allemaal ver, dor, droog woestijn en o ja, warm! We kiezen daarom voor de route dwars door Death Valley, misschien toch wat interessanter.
Bij het vertrek uit Bishop is het zo 'vroeg' al 100F, we zullen zien of we het 'record' van vorig jaar kunnen verbreken!
En dat lukt, want het is echt heel erg warm. Uiteindelijk loopt de temperatuur op tot 120F, dat is op een haar na 50C! Niet alleen wij hebben het warm, ook de temperatuur van de auto loopt iets op. Voor de zekerheid zetten we bij het omhoog rijden de pas over maar even de airco uit en zodoende blijft het allemaal prima onder controle.
Maar je snapt ineens wel hoe zo'n kippetje aan het spit zich voelt.. dit is serieus warm!
Eenmaal de pas over gaat de airco weer aan, inclusief die in de stoel. Hoe hebben we ooit zonder gekund 😆
Overigens koelt het niet echt lekker af als we Death Valley weer uit zijn; in Mesquite (waar we vooral overnachten omdat dat zo lekker goedkoop was en gunstig lag richting Zion) is het nog steeds 115F.
We slapen hier in een groot casino resort want het ligt op de grens met Nevada. De dame die ons help bij het inchecken is niet heel vriendelijk maar dat maakt ons niet uit; wij hebben de sleutel dus nu snel omkleden en naar het zwembad!
Het waait best hard, voelt als een soort föhn, maar het is heerlijk om af en toe het water in te gaan en af te koelen. Dat houden we vol tot 19.00 uur en dan is het tijd om te gaan eten. Dat doen we in het casino restaurant. We hebben grote trek dus we nemen een voorgerecht. Da's natuurlijk stom, maar goed, het is wel lekker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten