zondag 6 februari 2022

Maandag 3 juli: Crater Lake

Vandaag vertrekken we weer uit Bend en gaan we naar het Nationale Park waar vooral ik me erg op verheug: Crater Lake. 
Einddoel van vandaag is Klamath Falls. In verband met het verlengde 4th of July weekend was het niet mogelijk om één overnachting te boeken in het resort binnen het park. 2 nachten past niet in onze planning dus werd het het Shiloh Inn via Hotwire!

Rond 09.30 zijn we vertrekklaar. We hebben het plan om via de Cascades Scenic Byway te rijden maar dan ineens zijn we daar al en we moesten nog tanken en nog iets eten bij wijze van ontbijt. Dan toch maar even terug want we willen niet zonder benzine komen te staan. 
In Bend even tanken en da's maar goed ook want er ging tot 11 gallon in. Ook nu wordt er voor ons getankt en wordt tegelijkertijd de voorruit schoongemaakt. Dillema: moet je dan fooi geven?

We halen maar weer eens een egg mc muffin en gaan dan via de snelweg naar Crater Lake. Bomen en watervallen hebben we al genoeg gezien en ook de snelweg is mooi en niet bepaald de A58 😄



Rond 13.00 uur rijden we het NP binnen en we hebben mazzel want de North Entrance is open, en dat had zomaar nog even anders kunnen zijn! De West Rim is helemaal geopend (dus we kunnen via de zuidkant het park weer uit), maar de East Rim is na 9 mijl afgesloten wegens de sneeuw, en ook die entrance is nog niet open.
Op zich voor ons prima, maar dat betekent wel dat alle bezoekers zich ophouden in een kleiner deel van het park. Het is dan ook behoorlijk druk bij het VC.

Maar dat doet niet af aan het geweldig mooie uitzicht op Crater Lake. Dit meer is in 2 fases ontstaan. Ongeveer 7700 jaar geleden is de vulkaan Mount Manaza uitgebarsten. Het moet er ongeveer uitgezien hebben als Mnt St Helens, maar dan een factor 100 zwaarder! De caldera bezweek onder z'n eigen gewicht en vormde een diep bassin. In de loop der jaren is dit gevuld met regenwater (en sneeuw). Daardoor is het water bizar blauw.
Het feit dat wij Crater Lake nu mogen aanschouwen met wit besneeuwde bergen en een strakblauwe lucht helpt natuurlijk enorm aan dit prachtige plaatje. 
Ik had heel erg gehoopt op mooi weer, en met 25 graden en een strakblauwe lucht mogen we op ruim 2500 meter hoogte zeker niet klagen! 
Overigens: het diepste punt van het meer is 593 meter en daarbij is dit het diepste meer van de US. De bergpieken rond het meer steken nog eens zo'n 750 meter uit en er schijnt zo'n 4,9 triljoen gallon water in het meer te zitten. Behoorlijk indrukwekkend dus!

Zoals gezegd maakt de sneeuw die hier overal ligt het plaatje nóg mooier. Er liggen letterlijk sneeuwwallen van zo'n 3,5 - 4 meter hoog langs de kant van de weg. Eigenlijk hadden we hier 2 wandelingen gepland, maar dat gaat hem dus niet worden want die zijn beide nog afgesloten zoals ongeveer iedere andere wandeling hier. Dat verklaart overigens wel de grote stapel sneeuwschoenen die je ook hier in het VC kunt huren. Jammer, maar de fantastische beelden hebben we al binnen!





Rond 14.30 uur komen we bij een picknickplaats en is het de hoogste tijd voor een pauze. Het lijkt een goed idee om hier even lekker te relaxen. Lijkt inderdaad, want zodra we een voet buiten de auto hebben gezet worden we werkelijk aangevallen door muggen. Ondanks de 'Off!'. HIer blijven we dus niet zitten. We vluchten de auto weer in en moeten dan nog een keer terug rijden omdat ik in de snelheid m'n blikje drinken en e-reader heb laten liggen. Het goeie nieuws is dat hier toch niemand gaat stoppen want hier zit je echt niet relaxed!

Terug in de auto eerst wat muggen doodslaan en dan op weg naar ons hotel, ook nu bij toeval een Shiloh Inn. Zo heb je er nog nooit van gehoord en zo zit je er 2 keer in 1 vakantie. De Kings zijn op dus we krijgen een Double Queen. Verder is de kamer nog steeds behoorlijk gigantisch. 
Voor het eten steken we helemaal de weg over naar Applebees. Da's sneller dan omrijden. En nu we lopend zijn neemt Jurgen een lokaal biertje en ik een cocktail. En natuurlijk eten; de een ribs en de ander kip, met boontjes en friet. Het smaakt prima, maar da's eigenlijk altijd wel bij Applebees. En toch eten we er zelden, maar goed. 

Terug op de kamer nog lekker wat relaxen in de 'zit kamer' en bedenken wat het plan B wordt voor morgen. Want Lassen Volcanic is eigenlijk nog zo goed al volledig gesloten wegens de sneeuw. Jammer hieraan is dat we expres een (niet perse heel goedkoop) appartement op een KOA hadden gehuurd omdat dat nog enigszins in de buurt van LV lag. Maar goed, ons Plan B ligt ook op de route dus dat komt wel in orde!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten